زخم‌های دهان و بینی یکی از عوارض شایع در بیماران لوپوس هستند. این زخم‌ها معمولا به دلیل فعالیت خودایمنی بیماری و التهاب بافت‌های نرم ایجاد می‌شوند. لوپوس می‌تواند به طور مستقیم بر روی دهان و بینی تاثیر بگذارد و منجر به بروز زخم‌هایی در این ناحیه شود. در ادامه به بررسی این زخم‌ها در بیماران لوپوس خواهیم پرداخت.

زخم‌های دهان و بینی

لوپوس یک بیماری خودایمنی است که بسیاری از قسمت‌های بدن را تحت تأثیر قرار می‌دهد و علائم آن شامل، درد مفاصل و ماهیچه‌ها، بثورات، خستگی و حساسیت به آفتاب می‌باشد.

این بیماری همچنین می‌تواند باعث ایجاد زخم‌هایی داخل دهان یا بینی شود. گاهی اوقات این زخم‌ها اولین علامت بیماری لوپوس هستند.

علت زخم‌ها

زخم‌های دهان و بینی زمانی ایجاد می‌شوند که لایه پوست داخل بینی یا دهان از بین رفته و زخم باز بماند. این زخم‌ها معمولا در زمان شعله‌ور شدن لوپوس دیده می‌شوند.

زخم‌های دهان و بینی می‌توانند واکنشی به مسکن‌های NSAID یا داروهای دیگری که مصرف می‌کنید نیز باشد.

ظاهر زخم‌ها

زخم‌های دهان در بیماری لوپوس قرمز رنگ بوده و حلقه‌ای سفید رنگ در اطراف آن‌ها وجود دارد که این خطوط سفید ممکن است از زخم‌ها خارج شوند. زخم‌ها اغلب روی سقف دهان، گونه‌ها، لثه‌ها و لب‌ها ظاهر می‌شوند.

در بینی نیز زخم‌هایی روی دیواره‌ای که دو سوراخ بینی را از هم جدا می‌کند به وجود می‌آید.

پیشگیری از زخم‌ها

برای پیشگیری از ایجاد زخم‌های دهان، بهداشت دهان و دندان را رعایت کرده و برای معاینات منظم به دندان پزشک مراجعه کنید. از یک رژیم غذایی متعادل استفاده کنید، از مصرف غذاهای سفت، ترد، تند و اسیدی که می‌توانند زخم‌های دهان را بدتر کنند، خودداری کنید. از مصرف خمیر دندان با ماده کف کننده سدیم لوریل سولفات که می‌تواند باعث ایجاد زخم‌ در دهان شود، خودداری کنید.

مراقبت از دهان

با مسواک زدن منظم و استفاده از نخ دندان و دهانشویه می‌توانید دهان خود را تمیز نگه دارید تا از ورود باکتری‌ها و ایجاد عفونت جلوگیری کنید.

در صورت داشتن علائم عفونت، مانند درد یا خونریزی ناشی از زخم، به پزشک خود اطلاع دهید تا بتوانید برای درمان آن آنتی بیوتیک مصرف کنید.

درمان لوپوس

داروهای استروئیدی التهاب را کاهش داده و با تحت تاثیر قرار دادن سلول‌های ایمنی، درد را تسکین می‌دهند. استفاده از کرم‌های استروئیدی روی زخم‌ها نیز هر چند ساعت یکبار می‌تواند به درمان سریع‌تر زخم‌ها کمک کند. اگر زخم‌ها به کرم پاسخ ندهند، داروهای استروئیدی خوراکی می‌تواند گزینه مناسبی باشد. اسپری بینی استروئیدی نیز زخم‌های بینی را درمان می‌کند.

داروهای ضد مالاریا

اگر داروهای استروئیدی باعث از بین رفتن زخم‌ها نشدند، پزشک داروهای خوراکی مانند هیدروکسی کلروکین (Plaquenil) یا کلروکین فسفات (Aralen) را برای از بین بردن زخم‌ها تجویز می‌کنند.

داروهای ضد مالاریا می‌توانند به جلوگیری از عود و تسکین سایر علائم لوپوس مانند درد مفاصل، بثورات پوستی و خستگی کمک کنند.

مسکن‌های درد

مسکن‌های بدون نسخه به صورت دهانشویه، ژل یا اسپری می‌توانند ناحیه زخم شده را آرام کنند.

برای مصرف این مسکن‌ها ابتدا حتما با پزشک خود مشورت کنید تا مطمئن شوید دارویی که می‌خواهید مصرف کنید با داروهای دیگر تداخل نداشته باشد.

مراجعه به پزشک

زخم‌های لوپوس معمولا بی ضرر هستند و با درمان برطرف می‌شوند. اگر این زخم‌ها بیش از 3 هفته طول کشید، دردناک و یا قرمز شدند، حتما به پزشک مراجعه کنید. این علائم می‌تواند نشانه‌هایی از عفونت باشد.

با توجه به مطالب بالا این عوارض نه تنها بر روی کیفیت زندگی بیماری تاثیر می‌گذارد، بلکه می‌تواند نشانه‌ای از تشدید بیماری نیز باشد. شناسایی و مدیریت مناسب این زخم‌ها از اهمیت بالایی برخوردار است، زیرا می‌تواند به بهبود وضعیت عمومی بیمار و کاهش عوارض ناشی از آن کمک کند. برای گرفتن مشاوره در این زمینه می‌توانید از طریق راه‌های تماس ذکر شده در وبسایت، با مطب دکتر دولتشاهی، فوق تخصص روماتولوژی در ارتباط باشید.