استامینوفن و ایبوپروفن دو داروی متداول هستند که برای تسکین درد و کاهش تب استفاده می‌شوند، اما هر کدام ویژگی‌ها و مکانیزم‌های خاص خود را دارند. ما در اینجا به طور کامل به تفوت‌ها و تشابه‌های این دو دارو پرداخته‌ایم، توصیه می‌کنیم برای کسب اطلاعات بیشتر درمورد استامینوفن و ایبوپروفن این مقاله را مطالعه کنید.

استامینوفن

استامینوفن مسکنی است که سیگنال‌های درد را در سیستم عصبی کاهش می‌دهد. پزشکان استامینوفن را برای تسکین درد خفیف تا متوسط در شرایطی مانند، کمردرد، سرماخوردگی، سردرد، درد پریود، درد خفیف آرتریت، دردهای عضلانی، گلودرد و دندان درد تجویز می‌کنند.

عملکرد استامینوفن

استامینوفن با مسدود کردن مسیر سیکلواکسیژناز COX، سیستم عصبی شما را از ساخت مولکولی به نام پروستاگلاندین باز می‌دارد. پروستاگلاندین سیگنالی است که بدن هنگام آسیب بافتی یا عفونت می‌دهد. همچنین در درک درد نیز نقش دارد.

مقدار مصرف استامینوفن

دوز مصرفی استامینوفن برای بزرگسالان و نوجوانان و همچنین با در نظر گرفتن وزن افراد می‌تواند متفاوت باشد. برای استفاده از استامینوفن حتما با پزشک خود مشورت کنید زیرا در صورت عدم آگاهی از مقدار مصرف ممکن است به خود آسیب بزنید. مصرف بیش از دوز توصیه شده می‌تواند باعث آسیب شدید کبدی شود.

عوارض جانبی استامینوفن

استامینوفن می‌تواند باعث واکنش آلرژیک در بدن شود. علائم حساسیت به استامینوفن تورم در صورت، زبان، گلو و لب‌ها می‌باشد. همچنین ممکن است دچار کهیر شده یا در تنفس مشکل ایجاد کند.

اگر بعد از مصرف استامینوفن روی پوست خود دچار تاول، بثورات یا قرمزی شدید، مصرف دارو را قطع کرده و فورا به پزشک مراجعه کنید.

ایبوپروفن

ایبوپروفن یکی از پرمصرف‌ترین داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) است. NSAID‌ها درد، تب و التهاب را کاهش می‌دهند. پزشکان ایبوپروفن را برای تسکین دردهای خفیف تا متوسط در شرایطی مانند، آرتریت، کمردرد، سرماخوردگی، تب، سردرد و درد پریود تجویز می‌کنند.

عملکرد ایبوپروفن

ایبوپروفن نیز بخشی از مسیر سیکلواکسیژناز COX را در بدن مسدود می‌کند و از ساخت پروستاگلاندین جلوگیری می‌کند. عملکرد ایبوپروفن کمی متفاوت‌تر از استامینوفن است زیرا این دارو علاوه‌بر مغز در بقیه بدن نیز تاثیر می‌گذارد، به همین دلیل می‌تواند التهاب، درد و تب را کاهش دهد.

منع مصرف ایبوپروفن

در صورت داشتن هر گونه بیماری مزمن، به ویژه بیماری کلیوی، بیماری قلبی، زخم معده، آسم یا حمله قلبی قبل از مصرف ایبوپروفن با پزشک خود مشورت کنید. همچنین در دوران بارداری یا شیردهی تحت نظر پزشک دارومصرف کنید زیرا NSAIDها در 20 هفته آخر بارداری می‌توانند باعث مشکلات کلیوی و قلبی در کودک شما شده و در بقیه دوران بارداری نیز عوارض ایجاد کند.

عوارض جانبی ایبوپروفن

علائم حساسیت به ایبوپروفن شامل تورم در گلو یا صورت، خارش و یا کهیر می‌باشد. اگر واکنش آلرژیک  مفرط به سایر NSAIDها داشته‌اید، باید از مصرف ایبوپروفن اجتناب کنید. عوارض جانبی ایبوپروفن شامل، سردرد، از دست دادن اشتها، حالت تهوع و ناراحتی معده می‌شود.

استامینوفن یا ایبوپروفن

پزشکان معمولا ایبوپروفن را برای التهاب و استامینوفن را برای درد توصیه می‌کنند. برای مثال استامینوفن برای سردرد، گلودرد بدون التهاب و گوش درد مناسب می‌باشد. درنهایت پزشک با معاینه شما و تشخیص بیماری داروی لازمه را تجویز می‌کند.

همانطور که مطالعه کردید، استامینوفن و ایبوپروفن هر دو معمولا برای تسکین دردهای خفیف تا متوسط و کاهش تب استفاده می‌شوند، اما در موارد خاص ممکن است یکی نسبت به دیگری ترجیح داده شود. همچنین عوارض جانبی و احتیاط‌های مصرف این داروها متفاوت است، که باید توسط پزشک در نظر گرفته شود. بنابراین برای گرفتن مشاوره در این زمینه می‌توانید از طریق راه‌های تماس ذکر شده در وبسایت، با مطب دکتر دولتشاهی، فوق تخصص روماتولوژی در ارتباط باشید.