آرتروز بیماری مفصلی است که به تدریج موجب تخریب غضروف‌ها و تغییرات در ساختار مفصل می‌شود. برای تشخیص آرتروز راه‌های مختلفی وجود دارد، پزشکان معمولا با انجام معاینه فیزیکی و انجام آزمایش‌های تصویری مانند رادیوگرافی و ام آر آی می‌پردازند. همچنین ارزیابی علائم بالینی مثل درد و یا محدودیت حرکتی در مفاصل نیز از اهمیت بالایی برخوردار است. در اینجا به چند روش برای تشخیص آرتروز می‌پردازیم.

آزمایش خون

بهتر است بدانید که هیچ آزمایش خونی برای تشخیص آرتروز وجود ندارد. آزمایش‌های خون برای رد کردن بیماری‌هایی که ممکن است باعث استئوآرتریت ثانویه شوند و همچنین برای رد کردن سایر بیماری‌های آرتریت که مانند استئوآرتریت هستند، انجام می‌شود.

اشعه ایکس

اشعه ایکس، اصلی ترین راه برای تشخیص آرتروز است. برخی از مشکلات رایجی که در این بیماری توسط اشعه ایکس یافت می‌شود شامل از بین رفتن غضروف مفصل، باریک شدن فضای مفصل بین استخوان‌های مجاور و تشکیل خار استخوانی است. این آزمایش می‌تواند برای رد کردن سایر علل درد در یک مفصل خاص و همچنین کمک به تصمیم گیری در مورد زمان مداخله جراحی مفید باشد.

آرتروسنتز

آرتروسنتز اغلب در مطب پزشک انجام می‌شود. در انجام آرتروزسنتز، یک سوزن استریل برای برداشتن مایع مفصلی برای تجزیه و تحلیل استفاده می‌شود. تجزیه و تحلیل مایعات مفصلی برای حذف احتمال نقرس، عفونت و سایر علل آرتریت التهابی مفید است. برداشتن مایع مفصلی و تزریق کورتیکواستروئیدها به مفاصل در طول آرتروسنتز ممکن است به تسکین درد، تورم و التهاب کمک کند.

آرتروسکوپی

ناهنجاری‌ها و آسیب به غضروف‌ها و رباط‌ها را می‌توان از طریق آرتروسکوپ تشخیص داد و گاهی اوقات ترمیم کرد. در صورت موفقیت، بیماران می‌توانند پس از جراحی آرتروسکوپی خیلی سریع تر از جراحی باز مفصل بهبود پیدا کنند.

راه‌های دیگر تشخیص

در نهایت، تجزیه و تحلیل دقیق محل، مدت و ماهیت علائم مفصلی و ظاهر مفاصل به پزشک در تشخیص آرتروز کمک می‌کند.

تشخیص زودهنگام بیماری آرتروز می‌تواند به مدیریت بهتر علائم و بهبود کیفیت زندگی بیمار کمک کند. اگر به آرتروز مبتلا هستید می‌توانید برای مدیریت و درمان بیماری خود از طریق راه‌های تماس ذکر شده در وبسایت، با مطب دکتر الهه دولتشاهی فوق تخصص روماتولوژی در ارتباط باشید.